Confessions of a female cyclist mind...
Toen ik twaalf jaar oud was, had ik elk liedje van de New Kids On The Block, daar dweepte ik helemaal op. Ik was ook verliefd op zo’n jongen en op school was er een derdejaars die wel iets New Kidderigs had en hij, Sander, was dan ook totaal mijn held. ’s Avonds in mijn bed droomde ik over de New Kids, dat ze bijvoorbeeld hier in Nederland waren en me meenamen en dat ze mij, en ook echt alleen maar mij, adoreerden. Een jaar later was ik fan van Nirvana, mijn liefde was van korte duur.
De Giro is in Amsterdam en met de Giro ook de renners, zo logeren de Saxoos in een hotel vlakbij Schiphol, de Cerveloos bij mij om de hoek bij de nieuwe meer en in datzelfde hotel zitten ook de Russen. Ik ben nog op zoek naar de locatie van de Kazachs en eigenlijk vraag ik me ook af waar de HTC-treintjesclub-Columbia zit. De stad kleurt roze, de tramrails dicht, team wagens in de buurt, een podium aan het einde van mijn straat... het feest kan beginnen.
Ik ben deze week al de hele week flink ziek, heb dan ook in bed gelegen en mijn fiets niet aangeraakt. Op de internetfora lees ik met enige jaloezie hoe iemand met een stel profs heeft op gereden en daar ook nog een foto van heeft. Mijn idee was namelijk om gisteren de hele dag op de ringvaart te rijden om profs te spotten, maar ja dat zat er dus niet in...
Wel heb ik mijn fiets gepakt en ben ik naar het hotel van de Cerveloos gereden en heb daar, geen renner te bekennen namelijk, het materiaal mogen bekijken. Wat een giller mijn loodzware Focus in een Cervelo standaard voor de Cervelo auto. En ik in de vrachtwagen naast al die dure fietsen. Ongelovelijk mooi, het gereedschap ligt op een handdoekje en niet zoals bij mij thuis in een kistje gegooid waarin ik al graaiend zoek naar een biba of een kettingzweep. Ongelovelijk hoe goed georganiseerd, fietsen aan de ene kant, wielen aan de andere. En dan de mechaniekers, die hebben een overall met zo’n Cervelo e (met streepje) erop!
Nu had ik al gauw in de gaten dat ik geen renner zou kunnen spotten en besloot te vragen aan de jongen van Cervelo hoe laat ik het beste er kon zijn om de renners te zien.... en hier ging de communicatie een beetje mis. Hij gaf wel antwoord met een tijd, maar dat was dan de tijd waarop hij wel met mij uit eten wilde... en dat was toch echt niet mijn bedoeling. Op mijn twaalfde droomde ik toch over The New Kids On The Block en niet hun geluidsman? Veel is er nog niet veranderd hoor, behalve dan dat ik niet droom over Carlos Sastre of Theo Bos.
De schrijver in mij dacht er echter anders over, het is immers een leuke insteek voor een stukje, niet het team, maar de mensen die voor het team werken. Dus ik vertelde hem dat ik schreef en wel wat vragen wilde stellen om een stukje te schrijven en dat kon best wel tijdens een koffie. Nou dat wilde hij wel... nadat ik hem duidelijk heb gemaakt dat het echt koffie was en niets meer heb ik afgesproken...
Ik heb dus geen achtergrond stukje over hoe het is om mechanieker voor zo’n team te zijn en hij weet inmiddels dat nee inderdaad nee is, dat als een Rose zegt koffie dat ze dan ook echt koffie bedoeld. Ik zie hem nog zo zitten met een teleurgestelde blik die zei: “ze wil echt over fietsen praten”.
Maar goed dat ik op mijn 12e niet de geluidsman van de New Kids ben tegengekomen, ik dronk toen nog nieteens koffie.
Ach wie niet waagt die niet wint, denk ik achteraf, hij zal hetzelfde vooraf hebben gedacht ..... en ik? Ik heb een Cervelo t-shirt een Cervelo sleuteltouw en een paar foto’s van mezelf bij het Cervelo materieel, dat is al heel wat voor een poldertrapper als ik.
nice!
ReplyDelete