Meer mooie foto's

Reis en hutgenootje tijdens de Alpe D'HuZes Sander Heezen stuurde me een aantal mooie foto's. Ik ga ze nog niet allemaal posten daar ik bijb sommige een verhaal wil schrijven. Maar omdat ik zo enorm trots ben op mijn eigen rijden, laat ik die alvast zien.

Het meest opvallende was wel dat ik de hele tijd lachend de berg opreed...

Even op de pedalen staan en aanzetten was dan ook geen punt....

Eenmaal boven en over de finish was het stoere er snel vanaf hoor, hier was ik op zoek naar mijn bekenden, maar die stonden achter me om deze foto te maken. Heel even vond ik mezelf heel zielig, want ik wilde ook een knuffel. Ik kwam in mijn eentje aanrijden bij de "finish" omdat ik bij het tunneltje aanzette en weg spurte. Ik kreeg vleugels van het tussen de klappende mensen massa door naar de finish te fietsen, er is voor mij nog maar 1 optie... ik moet gaan koersen. Maar ja, of ik tussen al die snelle fietsers even weg kan rijden is de vraag nog maar. Ik ben in iedergeval al blij met mijn kleine 15 minutes of fame boven op de Alpe.

Toch echt een meisje, boven op de berg, na een, voor mij, reuze klim... niet eerst een reepje of wat drinken, nee ik ga voor de lippenbalsam... Elizabeth Arden Eight Hour Repair Cream... geen fietstochtje zonder.

Maanden geleden vertelde Sander mij dat ik, als ik boven zou aankomen, zou gaan huilen op de top. Stoer als ik ben, of wil zijn, lachte ik en wist ik zeker dat het mij niet zou overkomen. Deze foto maakte Sander van me direct na de knuffel die hij me gaf. Ik heb wel even mijn trane weg geveegd. Deze foto is geen modellenfoto met dat uitgedroogde gezicht en vermoeide ogen, maar ik vind het 1 van de mooiste foto's ooit. De diepe lijnen op mijn gezicht en de stralende ogen geven perfect weer wat de Alpe D'Huez voor mij is geweest... groei, zelfvertrouwen, plezier, emotie en een diepe, diepe stilte.