Bij de videotheek om de hoek kennen ze me al… aan het eind van de middag kom ik binnen op een doordeweekse dag voor een filmpje.
Niet te moeilijk... wel lang, een beetje zo’n film die me meeneemt in het verhaal, maar waarbij ik niet veel hoef na te denken. Vooral op dagen als vandaag, want het regent en niet zo’n beetje ook.
Dus op mijn fiets gaat het achterwiel met het blauwe Tacx bandje en ik ga de doodsaaie strijd met de klok-in-combinatie-met-de-slappe-film aan.
Tacxen is niets aan, het is saai, een minuut kan op de Tacx zeker een uur duren. Dus waarom Tacx ik dan? “Ik heb een doel” is het simpele antwoord.
Altijd ergens rond 25 minuten, de 54 en het uur met 13 minuten krijg ik het zwaar, niet fysiek, maar in het hoofd, dat eeuwige hoofd. Ik heb dan geen zin meer, de tijd lijkt te langzaam te gaan, het is nog lang geen voorjaar of ik wil mijn mail checken.
Mijn fietsmaatje is veel beter in dit soort dingen dan ik. Hij is type verstand op nul en doortrappen. Ik weet niet of hij wel zo’n goede fietser is, maar wat ik wel weet is dat hij op karakter overal komen kan. Vergeleken hem ben ik een wijf, een jankerd. Het fietsmaatje weet mij goed te motiveren, hij verteld me niet dat ik door moet zetten of dat ik een watje ben als ik het niet doe, nee hij verteld me heel rustig dat hij “de vorige keer 96 minuten op de Tacx zat”..... Ja daar heb je me mee... ik moet dan meer.
Honderd heule minuten werd mijn doel. Dan verteld Fietsmaatje me dat zijn “doel de vorige keer negentig minuten was en dat ik daarom dan, als ik zonodig meer wil, zeker honderd-en-zes-tacx-minuten moet maken” Het werden er 100 en 7!
Het filmpje wat ik huur bij de videotheek is ook niet zaligmakend, het is afleiding, maar mijn hoofd verteld me binnen no-time dat ik het net zo goed op de bank kan kijken met een zakkie chips. Het is campingweer vandaag. Dat is regen, regen en nog eens regen. Ik ga op zoek naar een film van 115 minuten. Een film die je beter niet vanaf de bank kunt kijken... de chips en de cola komen vanavond wel.
Als iemand nog film suggesties heeft, of met me wilt skypen tijdens het tacxen... dan hoor ik het graag.
Ik vind het sowieso knap dat jullie het langer dan een half uur thuis doen en zo lezende werkt een filmpje ook niet echt. Dus daarom koos ik voor een spinningbike en met www.clubvirtual.nl neem ik lessen kijkend naar mijn laptop. Groot zat want ik heb alleen maar aanwijzingen nodig en wat muziek. Hoeft niet knoerdhard want met de laptop speakers ben ik tevreden. En ik zie toch iedere keer af. Wel begin ik langzaam aan Evert z'n teksten te kennen maar goed met +/- 14 lessen ben ik wel zoet thuis. Echter spinnen is uiteraard net iets anders dan tacxen, maar zeker niet saai.
ReplyDeleteSuc6 met je 90minuten ik wil het jullie niet nadoen ...