superwoman

Soms lijkt het alsof ik denk dat ik superwoman ben, of catwoman, en dan niet zo dat ik denk dat ik in zo’n pakje boven de stad vlieg, maar meer op een alledaags niveau. Ik ben een beetje ziek op het moment, hoofdpijn, snotterig, beetje war, beetje koud, spieren doen een beetje pijn, beetje zeurderig allemaal. Dat begon toen ik zaterdag op mijn nichtje Eva ging passen, als peuter is zij een bron van verkoudheidjes en griepjes die ze oppikt bij het kinderdagverblijf. Binnen een paar uur liep ik te snotteren. Maandag werd het nog wat erger, dinsdag nog iets meer. Dus ik besloot om op woensdag 70 km te gaan fietsen met een temperatuur van rond het nulpunt. Dus woensdag avond was dat kleine beetje verkouden veranderd in een dramatische-verkoudheid-met-gevaar-voor-eigen-leven-en-volksgezondheid. Er staat nog net niet zo’n E.T. tent met van die plastic tunnels rondom mijn huis. Ik verwacht dat ze elk moment kunnen komen.

Elk weldenkend mens zou in zo’n situatie met een dekentje op de bank gaan liggen, ik daar in tegen niet. Ik ben de was aan het doen, zometeen nog even de afwas, ik zit eraan te denken om mijn winterfiets schoon te maken en de ketting te smeren, ik wil nog even werken, hondje uitlaten, hapje koken, even stofzuigen ... EN DAN KIJK IK ER VREEMD VAN OP DAT IK ME ’S AVONDS NIET ZO LEKKER VOEL!

Afgelopen zomer heb ik een operatie gehad en de dag na de operatie lag ik jankend van de pijn in mijn bed, de dag daarna stond ik de was van twee weken te doen. Die avond kwam er een vriendin op ziekenbezoek en ze bood aan voor mij thee te zetten, “nee joh, ga zitten, dat doe ik wel.” Was mijn antwoord. De dag daarna lag ik weer te janken. Mijn broer belde me en boodt aan me op te halen, zodat ik in Deventer kon herstellen, ik heb nog een week bij hem op de bank gelegen en kon nauwelijks lopen. Elk normaal mens had dat metteen gedaan.

Het superwoman syndroom, ik heb er last van. Ik ga dan ook nu bij wijze van experiment toegeven aan mijn verkoudheid, ik heb een dvd, thee, dekentje, hondje op schoot en een kussentje. De afwas mag wachten, mijn werk ook, de fietsen blijven binnen. Ik ga volledig in de overgave.

Morgen is het anders want dan is mijn broer jarig en ik wl naar hem toe. Maar ja morgen, dat is vandaag nog niet, ik ga een dutje doen. Dan kan ik altijd in mijn droom een rondje ringvaart rijden.