Winterklusjes

Opzich heb ik niets tegen de winter, het is wel aangenaam in mijn huis, met de warmte, potjes thee, mijn hond die slaapt, aangename muziek etc etc...
Maar na een week heb ik dat ook wel gezien, tegen de tijd dat het Januari is heb ik het zwaar gehad.
In Februari slaat de wanhoop toe en in Maart vervloek ik de natuur, omdat zelfs een waterig zonnetje mij nog niet gegunt is.
Ik ben jarig in Januari, de vijfde om precies te zijn. Een paar jaar geleden deed ik op die dag een ontdekking... ik ging om mijn verjaardag te vieren schaatsen met vrienden, bij de Jaap Edenbaan in Amsterdam Oost. We hebben onwijs gelachen die dag, een engelse vriend van mij had nog nooit geschaats, ik pieste in mijn broek van het lachen. Er is zo'n speciaal stukje ijs voor kinderen, hij is daar gebleven de hele dag, de muur vasthoudend, volle concentratie. Die kinderen daarintegen waren na een halfuur al aan het schaatsen tussen de volwassenen.
Die dag waren we buiten, we hebben gelachen en waren actief. 's Avonds na een warme douche viel ik goed in slaap en keek terug op een mooie dag. De les die ik leerde was dat door winterdingen te doen, de winter enigzins aangenaam kan worden, leuk zelfs.

In de zomer voel ik me altijd vrij, het blijft lang licht en het is warm 's avonds, het geeft mij het gevoel van buitenspelen, zonder op tijd thuis te moeten zijn, voordat de lantaarnpalen aan gaan zeg maar.
En ondanks dat mijn huis een warme fijne plek is, het limiteerd me toch wel, ik kan niet buiten spelen.
De stad is in de winter niet bijster charmant. Als je de uitgestrekte vlakte die Nederland is niet kunt zien oogt het grauw en zomber. Dus, ik heb winter activiteiten nodig.

Gelukkig heb ik een fiets, ik kan zo naar "city's end" rijden als ik wil.
Ik heb vrienden en sinds afgelopen week een Rummikub spel, helemaal fantastisch, kopje thee en spelen maar.
Ik heb ouders in Zuid Frankrijk, daar ga ik de laatste week van November naar toe en als het weer niet te heftig is aldaar dan kan ik de natuur in, het liefst op de fiets.
Ik heb doelen, mijn studie, mijn werk en mijn  conditie.
Ik heb een pasje voor de zonnebank, met geld erop, dus ik kan nog gaan.
Ik houd van koken, wat doet de winter nu meer opfleuren dan de geur van verse appeltaart?

Al met al heb ik vertrouwen in deze winter, ik wil graag nog leren schaatsen op noren in plaats van ijshockeyschaatsen en ik wil vaker wandelen in het Amsterdamse Bos.

Nu ik dit zo allemaal opschrijf loopt mijn planning aardig vol, al met al heb ik mazzel als ik voordat de lente begint de helft van deze klusjes af heb.
Toch heb ik zojuist een extra klusje bedacht en in werking gezet..... het oppimpen van mijn oude fiets.
Ik heb ooit een oude Gazelle racefiets gekregen, dat was de eerste fiets waarop ik volle bak door straten van Amsterdam stoempte en een beetje zoals de eerste verliefdheid wil ik deze fiets nooit kwijt, echter, ze begint er een tikkeltje armoedig uit te zien, een beetje een verlopen vrouw lijkt het wel. Dus het is tijd voor de Botox, plastische chirurgie en andere " oppimpmethoden".
Deze winter zal ik hoofd-op-pimperij zijn, chef-de-knutsel.
Ik ga haar uit elkaar halen en opnieuw in elkaar, met nieuwe onderdelen, nieuwe kleuren. Dit project is als het ware een soort eer betoon aan de fiets. In mijn hoofd staat ze allang glimmend voor mijn neus, op gepimd en al. Ze word glans zwart gecombineerd met mat zwart en het stuurlintje wordt iedere keer een andere kleur.
Ik heb alleen helemaal geen ervaring hierin, ik weet niet waar ik beginnen moet en hoe ik aan onderdelen kom.
Dit is zo ongelovelijk Rozig van me. Ik doe dit wel vaker, als ik opzoek ben naar een huis dan heb ik een plaatje in mijn hoofd van het ultieme droomhuis, aan de ene kant uitzicht over zee, de andere kant uitzicht over de bergen, nog een kant met weilanden en dieren en de laatste kant, die met de voordeur, via die kant stap ik zo een bruisende stad in. Dat is niet realistisch, maar het is wel wat ik wil.
Een relatie, of gewoon een vriendschap, allemachtig, wat liggen mijn idealen hoog, geen mens die dat kan waarmaken.
En nu dus de fiets... juist.

Ach, het zal me bezighouden deze winter.

In mijn hoofd lijkt het me al enig om een winkeltje te hebben met opgepimte fietsen, die er heel uniek uitzien, waar charmante jongens en meisjes hun veel te dure fiets kopen, terwijl ze in de winkel een straffe espresso drinken.

Dat komt wel goed deze winter.