Wednesday, November 11, 2009

Crisis is een hoofdzaak


Een crisis is just that, een netelige situatie die in de weg zit of storend werkt of zo. Neem mijn fietscrisis, ja dat was best storend, vervelend voor mij. Of de economische crisis, ook dat stoort, er zijn mensen die hun baan kwijtraken en er geen 1 kunnen vinden, in Amerika raken mensen hun huizen kwijt. Een relatiecrisis, dat houdt in dat er onrust is.
Al met al is die fietscrisis van mij niet veel meer dan dat ik minder zin heb dan tegenzin om te fietsen. De economische crisis houdt in dat er minder geld wordt uitgegeven en verdient dan dat we zouden willen en een relatie crisis is hoogstwaarschijnlijk dat de ander zich minder gedraagt dan dat ik zou willen. Maar feitelijk is er nieteens zoveel aan de hand. Er is gewoon minder van de ene en meer van de andere, op een manier die niet gewenst is.

Oh wat had ik er een hekel aan toen ik klein was. Als ik mijn moeder vertelde dat ik ergens geen zin in had, dan zei ze doodleuk "dan moet je maar zin maken" Dat was toch niet wat ik horen wilde? Ik wilde horen dat zij het dan wel voor mij zou doen.
Hetzelfde met mijn fietscrisis, ik ben me toch druk geweest om fiets partners te zoeken om me aan op te trekken, en als ik die dan had dan hoopte ik er toch stiekem wel op dat ze me af zouden bellen. Net als dat ik vroeger hoopte dat mijn moeder het wel voor me zou doen.
Diepe ellende wekenlang, kijk iets niet doen en alle mogelijk excuses verzinnen om dat recht te praten is vermoeied, denial is niet iets wat je maken kunt, ergens blijf je je ervan bewust dat het allemaal toch niet helemaal zit zoals je het jezelf voorhoudt, toch?

Vandaag was de maat vol, ik heb gefietst. Het viel me niet tegen, het viel eigenlijk wel mee. Mijn crisis zat in mijn hoofd en was niet helemaal echt. Mijn slechte conditie daarintegen wel, maar daar valt wat aan te doen.

Dingen zijn zo groot als ik ze wil maken. Neem de economische crisis, feitelijk is er in mijn budget weinig anders, ik heb nog steeds weinig geld. De fietscrisis, feitelijk was er weinig aan de hand, ik moet nog steeds benen en een hoofd hebben die willen en vertrouwen, of het nu zomer of winter is, of ik nu samen of alleen fiets.

Aanstaande zondag ga ik met een paar vrouwen dioe ik heb leren kennen via een fiets website:
we gaan een ritje maken ergens op de Veluwe.
Ik vind het reuze spannend, nu ga ik fietsen en leer ik nieuwe mensen kennen, ik neem mijn fototoestel mee en ergens verheug ik me er best op. Toen ik nog geloofde in mijn fietscrisis dacht ik eraan af te bellen, het leek me echt "too much" maar nu ik mijn kijk veranderd heb en mijn perspectief vernieuwd heb ik in dat ritje dat "too much" was reuze zin.

Ik heb best mazzel.


No comments:

Post a Comment