The hour of power

Op de eerste dag schiep God de aarde, met het land en de wateren, God keek en God zag dat het goed was.

Dus op de tweede dag schiep God de bomen en bloemen en God keek en God zag dat het goed was.

God is nogal ijverig en raakte geïnspireerd dus vol goede moed schiep God op de derde dag de mens en God keek en zag dat er iets mis ging.

God had namelijk ook de Nederlander geschapen en zij namen het niet zo nauw met Gods land en wateren. De Nederlander keek, zag dat het niet georganiseerd was en de Nederlander schiep de dijken en zag dat, dat beter was.

God was natuurlijk niet voor 1 gat te vangen, hij had met de Nederlander ook andere volkjes geschapen en had hen kwaliteiten gegeven waar de Nederlander geen beschikking over had. De Nederlander keek en schiep de zeevaart, de wereldhandel in specerijen, de kolonie, de meesters, de grachten, de eerste gastarbeiders, de gouden eeuw en de Nederlander keek en zag dat ook dit redelijk goed was. Uiteraard kon het altijd nog beter, maar voor nu was het wel naar de Nederlander zijn zin. God had ook de Italianen geschapen en die driftige mannetjes hadden ook niet stil gezeten. De Italianen schiepen de mode, de pasta en de lekkere koffie. Dus de Nederlander schiep de Wehkamp, hmmm van Mora en de Senseo. Ja wat dacht die God wel niet? De Nederlander is ook niet voor 1 gat te vangen.

God krabde zich eens op zijn achterhoofd, vertwijfeld vroeg hij zich af waar hij was met zijn hoofd toen hij de Nederlander schiep. God liet echter zijn moraal hoog, de Nederlander mocht dan wel de dijken en de Senseo hebben geschapen, maar hij had nog wel iets waar de Nederlander niets tegen in had te brengen: het verschil van dag en nacht, licht en donker. Want God was niet stil blijven zitten, op de vierder dag had hij het heelal, de sterren, de maan en de zon geschapen en dat was naar zijn eigen zeggen een knap staaltje werk. Nu had de Nederlander ook nog een troef, want de Nederlander schiep de gloeilamp, de Nederlander keek en zag dat ie ’s avonds ook nog wat kon zien en vond dat al met al best goed.

God heeft hierna een tijdje rustig aan gedaan, hij heeft een aantal sessies bij een stress therapeut gehad, God heeft een knuffelcusrsus gedaan, gewandeld in de bergen, gezeten aan de voet van de Himalaya, God heeft zichzelf gevonden en in het ledige van het zijn heeft God een nieuw inzicht gekregen.

De Nederlander werd een beetje lui, op het gebied van uitdagingen hadden ze gekeken, gezien en geconstateerd dat het goed was, echter er was ruimte voor verbeteringen en in alle rust ging de Nederlander verder, de druk was weg, de dijken hielden stand, de Koffie smaakte slecht en de ledlampjes deden hun intrede. Eigenlijk ging de Nederlander ervan uit dat het wel goed zat.

Hier had God op gewacht. In de winter van 2009 zou God zijn slag gaan slaan en wel vlak voor kerst als de Nederlander zijn boodschappen ging doen. Dus op Zondag 20 December, 2009 schiep God een sneeuwbui, hij keek en zag dat de Nederlandse infra-structuur op z’n gat lag. God keek, genoot en vond dat het goed was.

De Nederlander zat voor de buis gekluisterd en hoorde het slechte nieuws, auto’s met 30 km per uur op de snelweg, het openbaar vervoer in Rotterdam ligt stil, de treinen rijden niet, geen trams in Den Haag, Schiphol is een chaos. God zag wat er zich afspeelde in Nederland en kneep in zijn handjes, hij was trots op zichzelf. In de verte hoorde hij een zacht gegrinnik dat steeds luider leek te worden. God keek naar waar dat geluid vandaan kwam en God had de schrik van zijn leven. De Nederlander had een geheim wapen! Hoe kon God dat hebben vergeten? Hij had toch immers gekeken en vond dat het goed was?

En de Nederlander? Die is niet voor 1 gat te vangen, weer of geen weer, de Nederlander fiest!

Vreemd volk die Nederlanders.... en ik? Ik rijd dus op mijn dunne gladde banden door de stad. Gisteren vroeg ik aan een vriend van me, die vroeger fietskoerier was in Portland, Oregon, hoe hij dat deed toen. In Portland hebben ze een echte winter, daar is dat van ons niets bij. Hij vertelde me dat hij gewoon door fietste.
Misschien is het niet iets Nederlands, maar meer iets wat fietsers doen en dat Nederlanders fietsers in hart en nieren zijn.
Fietsers zijn niet helemaal lekker, op tv is nu een cyclocross in de sneeuw... Ik zet nog even een kopje thee, trainen doe ik wel in het voorjaar!