De rugstreeppad…

...oftewel de Epidalea Calamita, een pad uit de kikkerfamilie. De rugstreeppad is te herkennen aan de gele streep die vanaf de achterzijde van het lichaam over de rug doorloopt tot bij de ogen of zelfs tussen de neusgaten en uiteraard zijn afwijkende paratoiden.


Open gebieden met slechts hier en daar schuilplaatsen zijn een geschikte habitat, liefst met zandgrond om goed te kunnen graven, maar er zijn ook populaties bekend die leven op een rotsachtige ondergrond, ze schuilen dan in rotsspleten. Rugstreeppadden zijn aangetroffen in uiteenlopende omgevingen, zoals militaire oefenterreinen, zandafgravingen of landbouwgebieden. Ze komen zelfs in de duinen en langs het strand voor.


Fietser komen daar ook voor. In de wat meer ontwikkelde, stedelijke gebieden zullen de wielrenners, te herkennen aan fiets en strak, kleurrijk lycra pakje, ook te vinden zijn in dit gebied.

De steeds groeiende efficiëntie van de bouw is er debet aan dat de pad minder geschikte leefgebieden heeft; mogelijke voortplantingslocaties zijn maar korte tijd beschikbaar. De rugstreeppad komt wel eens in het nieuws als er een bouwproject is gestaakt vanwege de aanwezigheid van bijvoorbeeld kikkervisjes van deze soort. De pad duikt namelijk regelmatig op bij pas opgespoten land zoals recentelijk in Almere en op gronddepots, zoals in Lelystad. Het vinden van deze pad leidt, vanwege de bescherming van deze soort tot onmiddellijke stillegging van de werkzaamheden. Bouwprojecten lopen zo regelmatig grote vertraging op, wat tot aanzienlijke financiële schade kan leiden.

Fietsers, voornamelijk wielrenners hebben ook last van de toenemende bebouwing. Zo duurt het langer voordat een fietser volle bak kan rijden. En daalt de gemiddelde snelheid, niet door slechte benen, maar door een overvloed aan stoplichten.

Naast Amsterdam is een gebied, waar bosjes staan, fietspaden liggen en waar modderige wegen zijn. Dit gebied loopt paralel aan de spoorlijn. Een tijd geleden waren er plannen om het te bebouwen en deze plannen hebben geen doorgang kunnen vinden door de aanwezigheid van de rugstreeppad. Deze vieze glibberaar heeft Amsterdam behoed voor meer lege kantoorgebouwen.

De rugstreeppad staat op de rode lijst en is streng beschermd middels de Europese Habitatrichtlijn (bijlage 4) en de Conventie van Bern (bijlage 2). De rugstreeppad is in tabel 3 van de Flora- en faunawet opgenomen. Op Europees niveau gaat de soort sterk achteruit.

Dat gebied waar de pad voorkomt bij Amsterdam is het gebied waar ik op mijn fietsje de eerste ritten maakte. Het is het gebied van de kunstenaars van Ruigoord. Het is een strookje groen tussen de industrie. Voor een aantal bewoners is het strookje van groot belang. Zo ook voor mij. Dit strookje heeft zijn bestaan te danken aan mijn vriend Freddie. Freddie de rugstreeppad.

(met dank aan Sander Heezen voor de foto, Wikipedia voor de tekst over de rugstreeppad en Freddie die in zijn drukke bestaan toch nog even de tijd nam voor een fotoshoot)