vorm versus functie

Sinds eind Mei heb ik ze al in mijn bezit. Het doosje sokken, om uit te proberen. Zodat ik er achterkom wat ik er nu eigenlijk van vind en om er vervolgens een stukje over te schrijven. Het doosje ligt al die tijd in mijn huis, naast  een speciale binnenband, een mini fietstasje en een boek over de tour. Daarnaast nog bladen van een uitgever, mijn kladblokje met aantekeningen van Alpe D’HuZes, een cd om van je TomTom een soort Garmin met fietsroutes te maken, een boekje over trainen op hartslag en een fietstijdschrift. En, niet te vergeten, opgevouwen blaadjes met notities die ik maakte tijdens goede gesprekken en visitekaartjes met hier en daar een bot of speeltje van de hond. Mogelijke onderwerpen om over te schrijven halen soms mijn blog en  soms glijden ze af naar de prullebak. Een aantal blijft liggen en creeren rommel in mijn huis.

In de Fiets van Augustus staat een stukje over compressie-sokken. Over wat ze doen en dat ze verboden zijn tijdens de koers. Het plaatje bij het artikel laat dezelfde sokken zien als die ik hier heb liggen. Ik kreeg  ze van een vertegenwoordiger om er een stukje over te schrijven. Het idee was dat ik ze dan mee zou nemen naar de Alpen om te testen of mijn herstel sneller zou gaan door  deze sokken. De bedoeling was dan dat ik na een heftige klim die sokken aan zou doen en zou kijken of ik me sneller fris en fruitig zou voelen. Dat resultaat zou ik dan naast eerder opgedane ervaringen kunnen leggen. Op die manier zou ik een mooi objectief, doch emperisch stuk over de compressie-sok kunnen schrijven...

...echter...

Ik had geen vergelijkingsmateriaal. Geen eerdere opgedane ervaringen om een visie uit te putten. Het enige wat ik had was een ongemakkelijk gevoel over mijn korte afgeknipte spijkerbroekje, een strook wit bovenbeen en een stel witte compressie-sokken tot net onder de knie in mijn groen met gele surfslippers. Niet bepaald een startpunt voor een mooi stukje op mijn blog...

Compressie-sokken zijn niet cool. Effectief zijn ze wel, ze versnellen het herstel, helpen bij onderbeen klachten ... en.... ze voorkomen... spataderen! En dat bij een sport die zo op het uiterlijk is. De sport van de Sportsbalm-benen olie met kleurtje. De sport van de geschoren benen, mooie fietsen, prachtige schoenen en het klassieke witte sokje.

Tegenwoordig ben ik aan het trainen voor wedstrijden. Gisteravond was de training zwaar voor me. Mijn benen waren echt leeg aan het einde van die twee uur. Eenmaal thuisgekomen zag ik het doosje met de sokken. Zal ik ze aandoen? Eerst nog even douchen en de hond uitlaten... half 12 inmiddels. Laat die dingen maar zitten, ik ga nu toch naar bed.

Ik schaam  me een beetje, ik heb ze nog niet geprobeerd. De drempel van de compressie-sok is voor mij net zo hoog als die van mijn eerste fietsbroekje. Toen ik die na een half jaar twijfelen eindelijk ging dragen ging er een wereld voor mij open. De wereld van het fietsen. Ik heb er vertrouwen in dat compressie-sokken voor mij ook zullen werken. Alleen weiger ik het om ze aan te trekken. Ergens kom ik niet over het schrikbeeld met dat korte broekje heen. Ik heb moeite mijn vooroordeel over de ouwe-wijven-sok los te laten. Als mijn fietsen me lief is.... dan draag ik de compressiesok, zo simpel is het!

Maar in vredesnaam ik kan zo toch niet de deur open doen?